Doorgaan naar hoofdcontent

Bezoek aan basisschool Sinte Lucij

Habari! Afgelopen vrijdag brachten Noortje en Ik een bezoek aan basisschool Sinte Lucij in Steensel. Waar wij zelf beide ook nog op school hebben gezeten. Wij waren hier in verband met de Wielerronde van Steensel, die op 14 augustus zal plaats vinden. Driving Nurses was uitgenodigd om dit jaar het goede doel van de ronde te zijn. Dit houdt in dat, voorafgaande aan de wedstrijden, de kinderen van de basisschool ook zo veel mogelijk rondjes gaan fietsen om zo veel mogelijk geld binnen te halen voor een goed doel. 

Om de kinderen te motiveren en enthousiasmeren gingen wij de kids daarom eerst wat vertellen over de stichting. Dit deden we vooral door ze een idee te geven van hoe de kinderen in Tanzania leven en wat ze allemaal tekortkomen. Ook had Noortje een filmpje gemaakt voor de kinderen met wat foto’s en filmpjes die ik zelf heb gemaakt in Tanzania. Dit filmpje kun je hier bekijken.  


Het was erg leuk om te zien hoe actief de kinderen meedachten en hoe geïnteresseerd ze waren. Zo vroeg een meisje uit groep 3/4 of niet iedereen uit de klas dan een tandenborstel en tandpasta kon kopen, zodat ik die mee kon nemen en aan de kindjes in Tanzania zou geven. En de kinderen opperde gezamenlijk dat één keer per dag eten wel hééél weinig is. Een andere leerling uit groep 5/6 wist ons al precies te vertellen wat albino’s in Tanzania te vrezen hebben en waarom hun ledematen afgehakt worden. De kinderen uit deze klas hadden wel zo veel te vragen dat de juf uiteindelijk heeft in moeten grijpen omdat onze tijd alweer voorbij was. Jammer!
En aan het einde van de middag zeiden zelfs de kleuters van groep 1/2 ons gedag in het Swahili met de woorden: “Habari!”.

Wij hopen op 13 augustus veel kinderen aan de start te zien staan die ons mee willen helpen moeder- en kindersterfte tegen te gaan! 

Reacties

Populaire posts van deze blog

De eerste dag van onze missie!

Met de storm in Nederland was het nog even spannend of we wel konden vertrekken maar gelukkig zijn we na een soepele reis goed en wel aangekomen bij TPC. Na een korte nachtrust stond ons een drukke maar leuke dag te wachten. Lees hieronder het verslag van onze eerste dag. Bezoek TPC hospital  Het regent pijpenstelen hier, ook hier laat klimaatverandering zich gelden. Na een korte nacht worden we ‘s ochtends om 7 uur verwacht bij het ziekenhuis, waar we met de ziekenhuisdirecteur, de manager van FTK en met Veronica, de  verpleegkundige op de mamabus, hebben afgesproken. We bespreken de services die op de bus worden geleverd, van vaccinaties tot educatie tot het bieden van een luisterend oor. Inmiddels is Veronica een bekend persoon in de dorpen en vervult ze een vertrouwensrol voor veel moeders. Huiselijk geweld en gevoelige kwesties zoals ziekte, overlijden, handicaps en mentaal welzijn zijn nog taboe in Tanzania, maar met de komst van de mamabus en Veronica in lower moshi, wordt de dr

Mee met de MamaBus en een nieuw dorp ontdekken!

Op onze tweede dag mochten we met Veronika mee met  MamaBus. Voor Noortje helemaal bijzonder omdat dit de eerste keer zou zijn dat ze de MamaBus in real life zou zien. Om half 9 ‘s ochtends haalden Veronika en Mustaffa, de chauffeur van de MamaBus, ons op bij ons verblijf. Net als wij, hebben zij er ook veel zin in, ze noemen zich een echt team! We vertrekken eerst naar Kahe om vaccinaties op te halen die daar bewaard worden in een vriezer. Ook stapt er nog een nurse bij ons de bus die mee zal gaan helpen. Onderweg hebben we even tijd om met Veronika bij te kletsen. Ze vertelt over haar ervaringen op de bus en laat een geweldig filmpje zien waarin een klas kinderen een liedje aan het zingen is. Het liedje gaat over zelfbescherming, gezonde seksuele relaties en nee mogen zeggen. Veronika vertelt dat ze de kinderen dit liedje altijd aanleert bij het zetten van de HPV vaccinaties. Wat een enorm goed iniatief. Ons hart vult zich met trots dit zo te zien, en ook op Veronika, die dit zelf he

Bijzondere eerste dag in Karatu

Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beëindigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiële opening zal plaatsvinden én we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag.  We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven op ee