Stichting Driving Nurses

Simon Mtuy leeft in het gebied waar de Mama Bus rijdt en is een wereldberoemde trailrunner en wereldrecordhouder zonder assistentie de Kilimanjaro op- en afrennen.Waar wij 5 dagen nodig hebben doet hij dit in iets meer dan 9 uur! Ik schreef in een eerder bericht dat ik hem tegenkwam in Tanzania. Hij is een inspirator voor velen, blijft ondanks zijn internationale carrière trouw aan zijn gebied en probeert er voor zijn regio het beste uit te halen. Toen hij van de MamaBus hoorde wilde hij ons graag steunen, want hij ziet de Bus als een prachtig initiatief om het leven in zijn regio beter te maken. Omdat hij loper is kwamen we op het idee om de lopers van de 40 van Breda  (lopen voor het goede doel: Driving Nurses en Stichting Ushersyndroom) door hem te laten inspireren en te steunen en door zijn zijn inzet extra media aandacht voor de 40 van Breda te krijgen en daardoor ook weer meer sponsorgeld op te halen. Daarom is hij op de dag van de 40 van Breda (hier wordt 40 km hardgelopen,

Kippenvel! Wat een belevenis was het weer: met zoveel mensen 40 km hardlopen tijdens alle vier de wedstrijden van de Bredase Singelloop voor het goede doel. Dit jaar waren er grote sponsoren verbonden om zoveel mogelijk geld op te halen voor Stichting UsherSyndroom en Driving Nurses. Als dank aan hen een mooie banner op de stand. Voor de start nog de laatste instructies en daar gingen we. En wat een resultaat! Blije gezichten toen €16.000 opgehaald en de teller stond toen nog niet stil. Inmiddels is het ongelooflijke bedrag van €17.208 bijeengebracht voor het goede doel!! Lieve lopers, sponsoren en Jeroen, Frank en Stijn: ik weet niet of ik het al vaak genoeg heb gezegd: een hele diepe buiging en een hele grote dankjewel! Met het geld dat bijeen is gebracht kan de Mama Bus een jaar rijden en dat betekent dat in een gebied van 80.000 mensen de sterfte onder moeders en pasgeborenen zal afnemen, dat mensen met ziektes op tijd worden geholpen, zwangerschappen minder problematisch verl

Wat is het allemaal ongelooflijk wat er is gebeurd in de afgelopen periode. Terwijl ik terug ben in Nederland rijdt de bus gewoon en worden 80.000 mensen voorzien van zorg. Dit is veel mooier dan ik me ooit heb kunnen voorstellen. Als de bus ergens komt komen de patiënten van heinde en verre en met problemen die soms heel persoonlijk van aard zijn. Zoals een meisje van 16 dat aarzelend de bus in stapte en beschaamd zich afvroeg waarom ze zich zo moe voelde. Misschien dat het iets te maken had met de problemen thuis, ze wordt door haar vader mishandeld en wil dolgraag zo snel mogelijk het huis uit. Ze heeft al een kind (!) wat een grote druk voor haar betekent thuis. Nader onderzoek in de bus wijst uit dat ze opnieuw zwanger is,  ze is 16, wat een toestand. De verpleegkundige op de bus controleert haar en legt uit dat ze zeker in het ziekenhuis moet bevallen, om problemen tijdens de bevalling te voorkomen. Alle gegevens van het meisje worden genoteerd zodat we haar terug kunnen vinden