Vanochtend wordt ik opgepikt door Wonanji, de man met wie ik ooit dit project heb besproken en wiens visie op mental health in Tanzania echt eruit springt. Hij is een half jaar gelden gepromoveerd van de regio Arusha naar het nationaal niveau, waar hij twee stappen verwijderd is van de minister van Gezondheidszorg. Hij wil dit land verbeteren en heeft zo’n enorme drive om in de niche markt, want dat kun je wel zeggen van GGZ in Tanzania, voor altijd zijn stempel te drukken. Misschien zelf zelfs minister te worden door dit enorme project. Want ja, zo vertelde hij me een aantal maanden geleden, het probleem in geestelijke gezondheid was landelijk en niet alleen in Noord Tanzania, daar werd hij zich bewust van nu hij op het ministerie werkt. We rijden over een bijna niet berijdbare ongeasfalteerde weg vol met diepe kuilen. We praten over onze gezamenlijke kennissen en over de Mamabus, die hij enorm waardeert. We vinden maar moeilijk de weg naar dit afgelegen hotel wat hij heeft gereserve...
Biedt in Subsahara Afrika in zelfs de meest afgelegen gebieden, adequate zorg aan zwangeren, recent bevallen vrouwen en pasgeborenen. Educatieprogramma’s voor scholen, zwangeren en gezondheidswerkers zijn er op gericht om de gezondheid van moeders en kids te verbeteren en sterfte tegen te gaan.