Stichting Driving Nurses

Ja ja, het is bijna zover! Koffer gepakt, spullen voor de kids in een eigen koffer en nog een handbagage, dat moet wel voldoende zijn. Ik ben er nu helemaal klaar voor.  Uiteraard gaan mijn hardloopspullen mee, waarbij een camelbag onmisbaar is in het warme klimaat. Wie weet ga ik dit weekend al naar de Kilimanjaro op daar te rennen, hifi, dat klinkt wel heel cool. Alle belangrijke stukken voor de komende weken zitten in de handbagage, zodat ik in het vliegtuig alvast aan het werk kan. Verder onmisbaar om bij de hand te hebben: paspoort, telefoon, geld (inclusief 50 dollar om bij aankomst een visum te kunnen kopen), gele paspoort, medicijnen (ook malaria tabletten, want het heerst er nu), een boek, een setje schoon ondergoed en toiletspullen. Dit laatste is in Afrika een aanrader, de kans dat je koffer niet tegelijk met jou aankomt is erg groot. Ik hou jullie op de hoogte vanuit Tanzania. Tutaonana (tot ziens)!

Lieve Pa en Ma, dank jullie wel voor de zoveelste sponsoring van een loop! jullie bijdrage maakt het verschil voor vele kids in Mtakuja! Tot over een paar weken. Lieve Ad en Ilse, namens de moeders en kinderen in Mtakuja een hele grote dankjewel voor deze bijdrage (alweer!). Hiermee kan Run4Mtakuja een gehandicapt kind voorzien van uitgebreide begeleiding door een professionele lokale organisatie. Aan alle lieve vrienden: dankjullie wel voor alle lieve steunbetuigingen en gelukwensen! Ik neem het mee in mijn hart en zal het zeker overbrengen aan de moeders en kids in Mtakuja!

Zondag 26 oktober was het dan zover: de dag van de marathon is aangebroken. Ik heb alle tijd, de marathon start pas om 11.45 uur. Sinds een paar dagen ben ik verkouden en een beetje rillerig, maar vanochtend valt het mee. Jammer dat mijn nachtrust net zoals de afgelopen week, niet zo denderend is geweest. Op deze beladen dag, de dag dat *Mila Lilu in 2008 in onze armen overleed, gaan we de uitdaging aan om net als zij haar korte leven heeft moeten doen, te vechten tegen de stroom in. Een geweldige ontvangst in Restaurant de Zwaan, bekroond met een Michelin ster, doordat we via van Oers zijn ingeschreven, helpt bij het ontspannen starten van de race. Dit is werkelijk uniek in de wereld lijkt me: waar vind je een sportkantine met een Michelinster? Op naar het startvak, waar het nog rustig is.  Als de wedstrijd van start gaat met een heerlijk zonnetje erbij, moet ik terugdenken aan de dag dat *Mila overleed. Het was net zulk weer, prachtig gewoon. Ik neem me voor om de eerste ronde van

lieve Henk, hartelijk dank weer voor je genereuze gift aan Mtakuja! Met dit bedrag kunnen we alle zwangere vrouwen in Mtakuja een bevallingskit geven, waarmee een veilige bevalling is gegarandeerd! Lieve Mary en *Bert, met jullie gift kan Richard drie maanden naar school, wordt hij onderwezen in Engels, krijgt hij eten, onderdak en bovenal een veilige en liefdevolle leefomgeving. Lieve Geert en Ans, dankjulliewel! Met dit bedrag kunnen de kinderen uit een gezin een jaar lang schoollunch krijgen! Lieve Brigitte, dankjewel voor het inzamelen van de spullen voor Mtakuja!

Op woensdagavond komt Stadswild uit Amsterdam in Breda uitleggen waarom krachttraining toch echt beter is dan duurtraining. Interessant voor mij, ik doe namelijk beide. Bij Sprint, bij Rene moet ik eigenlijk zeggen, trainen we tweemaal per week onze 'core'. Veel krachtoefeningen voor het gehele lichaam. Zo is planken een hele goede oefening voor buik, rug en armen. Dit wordt afgewisseld met mijn duurlopen, die ik twee keer per week doe. Dat dit tot goede resultaten leidt blijkt uit het sportmedisch onderzoek: op bijna alle onderdelen scoor ik hoog/goed, zowel in kracht als in uithoudingsvermogen. Behalve mijn linkerbeen, daar moet ik nog apart mee trainen want die blijft wat achter op het rechterbeen. (Op het filmpje zie je hoe ik mijn armspieren train.) Dat lijkt me dus een redelijk holistische aanpak van het hardlopen. Stadswild doet het anders: zij richt zich op kracht, want dat geeft testosteron en daar wordt je blij van. Alle duursporten aan de kant want dat stimuleert

Afgelopen zondag was het zover: de Bredase Singelloop. Omdat het toch goed in mijn trainingsschema paste liep ik naast de halve marathon ook voor een ander goed doel de loop van 10 km. Het andere goede doel betreft de tuin voor het blijf van mijn lijf huis in Breda, waar ik met plezier 10km voor loop. De sfeer was fenomenaal, overal muziek en supporters langs de kant en met mijn naam op het startnummer, werd ook nog eens voortdurend mijn naam geroepen, kijk daar loop je lekker op. Ik heb geprobeerd om het tempo zoals sportassistance aangaf aan te houden, maar zoals gezegd: dat is wel vermoeiend zeg! Toch heel blij met het resultaat, net als alfons trouwens, die dezelfde actie inzette als ik. Dus konden we naar huis met onze vier medailles, volgend jaar gaan we voor alledrie de afstanden!