Doorgaan naar hoofdcontent

het is zover: ik ben overbodig!!

Langzaam maar zeker word ik overbodig en wordt het werk hier steeds meer voortgezet door lokale mensen. Dat is goed voor de voortgang van de projecten en voor de gemeenschap, want dit betekent dat de kennis hier blijft, verspreid wordt en inkomen wordt gegenereerd. Voor de lessen seksuele voorlichting op de scholen is Aiwinia Mlay verantwoordelijk. Hij is ook degene die werkt voor de overheid als chef van alle scholen in het gebied en heeft dus veel invloed zodat de voortgang van de lessen gegarandeerd wordt. Aiwinia is deels in dienst bij FT Kilimanjaro.


Stella is mijn tweede stem, ze vertaalt in Swahili en op Tanzaniaanse wijze wat ik met de mensen bespreek. Ze heeft aan een half woord genoeg van mij. Ze heeft veel aanzien in het gebied als sociaal werkster waardoor gesprekken eenvoudiger verlopen. Ze begeleidt me elke missie. Daarnaast zorgt ze voor de opvang van Richard tijdens de vakanties, gaat naar zijn school voor overleggen en doet de inkopen als dit nodig is. Stella heeft een parttime aanstelling bij Run4Mtakuja sinds 2013, welke dit jaar wordt verlengd met veel plezier.

Voor de Thousand Days Bus moet veel geregeld worden als ik weg ben: financieel, bestellingen als materialen op zijn, problemen in de operatie moeten worden opgelost. Eunice Daniel gaat deze coordinatorfunctie op zich nemen en wordt dus mijn tweede stem voor de bus. Ze is een betrouwbare jonge vrouw die goed met computers kan omgaan en haar hand nergens voor omdraait. Een aanwinst voor het project. Ze is in dienst bij FT Kilimanjaro.

Op de bus zelf gaat de zeer ervaren hoofdzuster Tairo werken. Zij is een kanjer, die doorwerkt na haar pensioen en zij zal jongere collega's inwerken op de bus als deze eenmaal draait. Daarnaast is er een parttime chauffeur werkzaam op de bus.

Ik vind het ongelooflijk dat we dit in drie bezoeken hebben kunnen realiseren, ik ben zo ontzettend dankbaar dat dit is mogelijk gemaakt door jullie steun! De mensen in het gebied zijn jullie nog veel dankbaarder dan ik uiteraard en ik heb het privilege dat live van ze te mogen horen. Asenteni sana!

Werk (weer) mee aan het terugdringen van ziekte en sterfte onder vrouwen en kids en steun Run4Mtakuja:
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De eerste dag van onze missie!

Met de storm in Nederland was het nog even spannend of we wel konden vertrekken maar gelukkig zijn we na een soepele reis goed en wel aangekomen bij TPC. Na een korte nachtrust stond ons een drukke maar leuke dag te wachten. Lees hieronder het verslag van onze eerste dag. Bezoek TPC hospital  Het regent pijpenstelen hier, ook hier laat klimaatverandering zich gelden. Na een korte nacht worden we ‘s ochtends om 7 uur verwacht bij het ziekenhuis, waar we met de ziekenhuisdirecteur, de manager van FTK en met Veronica, de  verpleegkundige op de mamabus, hebben afgesproken. We bespreken de services die op de bus worden geleverd, van vaccinaties tot educatie tot het bieden van een luisterend oor. Inmiddels is Veronica een bekend persoon in de dorpen en vervult ze een vertrouwensrol voor veel moeders. Huiselijk geweld en gevoelige kwesties zoals ziekte, overlijden, handicaps en mentaal welzijn zijn nog taboe in Tanzania, maar met de komst van de mamabus en Veronica in lower moshi, wo...
Een reactie posten
Meer lezen

Bijzondere eerste dag in Karatu

Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beëindigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiële opening zal plaatsvinden én we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag.  We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven o...
Een reactie posten
Meer lezen

Wauw! De MamaBus in Karatu is geopend!

Wij zijn inmiddels alweer even terug uit Tanzania maar we hebben jullie het hoogte punt van onze missie nog onthouden; namelijk de officiële opening van de MamaBus in Karatu!  De opening stond gepland op dinsdag. We hadden er een beetje een hard hoofd in, want er was bij onze aankomst nog niks geregeld. Je zou het je in Nederland haast niet voor kunnen stellen, maar de uitnodigingen gingen uiteindelijk op maandagavond (de dag van te voren!) de deur uit. En vrijwel alle genodigden lieten meteen weten erbij te zijn!  Ook is het bij het plannen van een formeel openingsfeest in Tanzania is het belangrijk dat je de juiste mensen uitnodigt en rekening houdt met het Tanzaniaans uurtje. Dat betekent dat je de hooggeplaatste gasten vooraf zo goed inlicht dat ze zeker zullen komen. En met die allerhoogste gasten heb je vaak aan een Tanzaniaans uurtje niet genoeg. Iets na vieren, de afgesproken tijd, komen de gasten vanuit de betrokken dorpen binnen: de dorpshoofden, hoofden van dispensa...
Een reactie posten
Meer lezen