Doorgaan naar hoofdcontent

Simon Mtuy

Simon Mtuy leeft in het gebied waar de Mama Bus rijdt en is een wereldberoemde trailrunner en wereldrecordhouder zonder assistentie de Kilimanjaro op- en afrennen.Waar wij 5 dagen nodig hebben doet hij dit in iets meer dan 9 uur!

Ik schreef in een eerder bericht dat ik hem tegenkwam in Tanzania. Hij is een inspirator voor velen, blijft ondanks zijn internationale carrière trouw aan zijn gebied en probeert er voor zijn regio het beste uit te halen. Toen hij van de MamaBus hoorde wilde hij ons graag steunen, want hij ziet de Bus als een prachtig initiatief om het leven in zijn regio beter te maken.
Omdat hij loper is kwamen we op het idee om de lopers van de 40 van Breda (lopen voor het goede doel: Driving Nurses en Stichting Ushersyndroom) door hem te laten inspireren en te steunen en door zijn zijn inzet extra media aandacht voor de 40 van Breda te krijgen en daardoor ook weer meer sponsorgeld op te halen. Daarom is hij op de dag van de 40 van Breda (hier wordt 40 km hardgelopen, zie ook een eerder bericht) ook 40 km hard gaan lopen en wel in het gebied waar de Mama Bus rijdt. De Mama Bus werd door de meiden bestuurd en zij hebben hem gefilmd tijdens het lopen.

Het filmpje is getoond bij de 40 waar we heel mooie reacties op kregen. Lieve Simon, Shayenne en Janine: Namens Driving Nurses geweldig bedankt!

Klik hier om het filmpje te bekijken.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De eerste dag van onze missie!

Met de storm in Nederland was het nog even spannend of we wel konden vertrekken maar gelukkig zijn we na een soepele reis goed en wel aangekomen bij TPC. Na een korte nachtrust stond ons een drukke maar leuke dag te wachten. Lees hieronder het verslag van onze eerste dag. Bezoek TPC hospital  Het regent pijpenstelen hier, ook hier laat klimaatverandering zich gelden. Na een korte nacht worden we ‘s ochtends om 7 uur verwacht bij het ziekenhuis, waar we met de ziekenhuisdirecteur, de manager van FTK en met Veronica, de  verpleegkundige op de mamabus, hebben afgesproken. We bespreken de services die op de bus worden geleverd, van vaccinaties tot educatie tot het bieden van een luisterend oor. Inmiddels is Veronica een bekend persoon in de dorpen en vervult ze een vertrouwensrol voor veel moeders. Huiselijk geweld en gevoelige kwesties zoals ziekte, overlijden, handicaps en mentaal welzijn zijn nog taboe in Tanzania, maar met de komst van de mamabus en Veronica in lower moshi, wo...
Een reactie posten
Meer lezen

Bijzondere eerste dag in Karatu

Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beëindigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiële opening zal plaatsvinden én we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag.  We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven o...
Een reactie posten
Meer lezen

Wauw! De MamaBus in Karatu is geopend!

Wij zijn inmiddels alweer even terug uit Tanzania maar we hebben jullie het hoogte punt van onze missie nog onthouden; namelijk de officiële opening van de MamaBus in Karatu!  De opening stond gepland op dinsdag. We hadden er een beetje een hard hoofd in, want er was bij onze aankomst nog niks geregeld. Je zou het je in Nederland haast niet voor kunnen stellen, maar de uitnodigingen gingen uiteindelijk op maandagavond (de dag van te voren!) de deur uit. En vrijwel alle genodigden lieten meteen weten erbij te zijn!  Ook is het bij het plannen van een formeel openingsfeest in Tanzania is het belangrijk dat je de juiste mensen uitnodigt en rekening houdt met het Tanzaniaans uurtje. Dat betekent dat je de hooggeplaatste gasten vooraf zo goed inlicht dat ze zeker zullen komen. En met die allerhoogste gasten heb je vaak aan een Tanzaniaans uurtje niet genoeg. Iets na vieren, de afgesproken tijd, komen de gasten vanuit de betrokken dorpen binnen: de dorpshoofden, hoofden van dispensa...
Een reactie posten
Meer lezen