Doorgaan naar hoofdcontent

stadswild

Op woensdagavond komt Stadswild uit Amsterdam in Breda uitleggen waarom krachttraining toch echt beter is dan duurtraining. Interessant voor mij, ik doe namelijk beide. Bij Sprint, bij Rene moet ik eigenlijk zeggen, trainen we tweemaal per week onze 'core'. Veel krachtoefeningen voor het gehele lichaam. Zo is planken een hele goede oefening voor buik, rug en armen. Dit wordt afgewisseld met mijn duurlopen, die ik twee keer per week doe.

Dat dit tot goede resultaten leidt blijkt uit het sportmedisch onderzoek: op bijna alle onderdelen scoor ik hoog/goed, zowel in kracht als in uithoudingsvermogen. Behalve mijn linkerbeen, daar moet ik nog apart mee trainen want die blijft wat achter op het rechterbeen. (Op het filmpje zie je hoe ik mijn armspieren train.) Dat lijkt me dus een redelijk holistische aanpak van het hardlopen.

Stadswild doet het anders: zij richt zich op kracht, want dat geeft testosteron en daar wordt je blij van. Alle duursporten aan de kant want dat stimuleert het vrouwelijk hormoon en daar wordt je chagrijnig en lelijk van. Dus wij met een groepje naar buiten en vooral veel planken en opdrukken. Een paar keer met je groepje het gebouw rondrennen met een gevulde jerrycan en dat was het wel zo'n beetje. Vervolgens mocht ik nog een auto voorttrekken, dat was leuk om eens gedaan te hebben.

Al met al een redelijk eenzijdige training dus wat mij betreft. Holistisch lijkt het mij dan ook zeker niet, maar misschien moet je dan het dieetboek erbij lezen. Als dat maar niet ook te eenzijdig is.

PS Als je vindt dat ik aan het zeuren ben, dan kan dat kloppen, ik doe namelijk heel veel aan duurlopen en daar word je volgens Stadswild een echte zeurpiet van.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De eerste dag van onze missie!

Met de storm in Nederland was het nog even spannend of we wel konden vertrekken maar gelukkig zijn we na een soepele reis goed en wel aangekomen bij TPC. Na een korte nachtrust stond ons een drukke maar leuke dag te wachten. Lees hieronder het verslag van onze eerste dag. Bezoek TPC hospital  Het regent pijpenstelen hier, ook hier laat klimaatverandering zich gelden. Na een korte nacht worden we ‘s ochtends om 7 uur verwacht bij het ziekenhuis, waar we met de ziekenhuisdirecteur, de manager van FTK en met Veronica, de  verpleegkundige op de mamabus, hebben afgesproken. We bespreken de services die op de bus worden geleverd, van vaccinaties tot educatie tot het bieden van een luisterend oor. Inmiddels is Veronica een bekend persoon in de dorpen en vervult ze een vertrouwensrol voor veel moeders. Huiselijk geweld en gevoelige kwesties zoals ziekte, overlijden, handicaps en mentaal welzijn zijn nog taboe in Tanzania, maar met de komst van de mamabus en Veronica in lower moshi, wo...

Bijzondere eerste dag in Karatu

Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beëindigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiële opening zal plaatsvinden én we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag.  We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven o...

Wauw! De MamaBus in Karatu is geopend!

Wij zijn inmiddels alweer even terug uit Tanzania maar we hebben jullie het hoogte punt van onze missie nog onthouden; namelijk de officiële opening van de MamaBus in Karatu!  De opening stond gepland op dinsdag. We hadden er een beetje een hard hoofd in, want er was bij onze aankomst nog niks geregeld. Je zou het je in Nederland haast niet voor kunnen stellen, maar de uitnodigingen gingen uiteindelijk op maandagavond (de dag van te voren!) de deur uit. En vrijwel alle genodigden lieten meteen weten erbij te zijn!  Ook is het bij het plannen van een formeel openingsfeest in Tanzania is het belangrijk dat je de juiste mensen uitnodigt en rekening houdt met het Tanzaniaans uurtje. Dat betekent dat je de hooggeplaatste gasten vooraf zo goed inlicht dat ze zeker zullen komen. En met die allerhoogste gasten heb je vaak aan een Tanzaniaans uurtje niet genoeg. Iets na vieren, de afgesproken tijd, komen de gasten vanuit de betrokken dorpen binnen: de dorpshoofden, hoofden van dispensa...