Afgelopen zondag was het zover: de Bredase Singelloop. Omdat het toch goed in mijn trainingsschema paste liep ik naast de halve marathon ook voor een ander goed doel de loop van 10 km. Het andere goede doel betreft de tuin voor het blijf van mijn lijf huis in Breda, waar ik met plezier 10km voor loop. De sfeer was fenomenaal, overal muziek en supporters langs de kant en met mijn naam op het startnummer, werd ook nog eens voortdurend mijn naam geroepen, kijk daar loop je lekker op. Ik heb geprobeerd om het tempo zoals sportassistance aangaf aan te houden, maar zoals gezegd: dat is wel vermoeiend zeg! Toch heel blij met het resultaat, net als alfons trouwens, die dezelfde actie inzette als ik. Dus konden we naar huis met onze vier medailles, volgend jaar gaan we voor alledrie de afstanden!
Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beëindigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiële opening zal plaatsvinden én we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag. We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven o...
Reacties
Een reactie posten