Wauw! De MamaBus in Karatu is geopend!

Wij zijn inmiddels alweer even terug uit Tanzania maar we hebben jullie het hoogte punt van onze missie nog onthouden; namelijk de officiële opening van de MamaBus in Karatu! 

De opening stond gepland op dinsdag. We hadden er een beetje een hard hoofd in, want er was bij onze aankomst nog niks geregeld. Je zou het je in Nederland haast niet voor kunnen stellen, maar de uitnodigingen gingen uiteindelijk op maandagavond (de dag van te voren!) de deur uit. En vrijwel alle genodigden lieten meteen weten erbij te zijn! 

Ook is het bij het plannen van een formeel openingsfeest in Tanzania is het belangrijk dat je de juiste mensen uitnodigt en rekening houdt met het Tanzaniaans uurtje. Dat betekent dat je de hooggeplaatste gasten vooraf zo goed inlicht dat ze zeker zullen komen. En met die allerhoogste gasten heb je vaak aan een Tanzaniaans uurtje niet genoeg. Iets na vieren, de afgesproken tijd, komen de gasten vanuit de betrokken dorpen binnen: de dorpshoofden, hoofden van dispensaries en verpleegkundigen. Dan komt het management van het Karatu Lutheran Ziekenhuis en de verpleegkundigen die op de MamaBus zullen gaan werken. Het is wachten en wachten, tot dan toch echt onze eregast verschijnt (1,5 uur te laat!). Hij geeft een motiverende speech waarin hij aan iedereen hier vraagt met toewijding, hard werken en in samenwerking met de inwoners, de MamaBus tot een succes te maken. Dat we samen hiermee het ultieme doel, namelijk het uitbannen van moeder- en kindersterfte in deze regio, kunnen bereiken. De justificatie van de MamaBus door zo’n hoge overheids official is van groot belang voor de acceptatie door de samenleving in dit gebied. Hij sluit af met grote dank aan ons en dr Heriel, die het allemaal mogelijk gemaakt heeft dat de MamaBus hier is. 

Dr Heriel neemt het woord en wij weten dat het dan even kan duren….We zitten een beetje op hete kolen, we hebben erop gerekend dat we om 6 uur uiterlijk de MamaBus openen in verband met de avond die vanaf half zeven snel in slaat, maar Heriel staat zijn verhaal nog steeds vol verve te vertellen. Als hij dan eindelijk klaar is, stellen we voor om de speech die wij nog zouden geven buiten te doen. Buiten is het al schemerig, maar daar staat onze MamaBus te stralen, superleuk in gepakt met roze linten. Samen met de DMO en de voorzitter van het ziekenhuis knippen we het lint door en is de MamaBus geopend!! Iedereen bedankt iedereen nog een keer en dan gaan we naar binnen voor de afsluiting. We drinken thee met de DMO en hij nodigt ons uit de volgende keer zeker langs te komen en bedankt ons voor de zoveelste keer dat we hier zijn gekomen en zijn district hebben gekozen voor de MamaBus. Inmiddels is het pikkedonker en is het echt kei en keihard aanheft regenen. Een enorme klap van onweer, alsof er iets ontploft, laat de ruiten rammelen. De DMO vertrekt in stijl met de MamaBus in de stromende regen. Wij zinderen na met een vol hoofd en hart. Dankjewel Stichting de Zonnekoningin voor het mogelijk maken van dit project!!