Stichting Driving Nurses

Peter is optimistisch gestemd als hij mijn reactie op het uur lopen hoort, over het verder opbouwen van tijd wel te verstaan…… Ik probeer het ook te zijn: elke training tien minuten opbouwen, in de een na laatste week mag ik dan eindelijk ook wat heuvels erbij en dan zou het zomaar kunnen dat ik het ga halen om de 23km cross te lopen. 23 km inderdaad, geen marathon op de Mont Blanc voor mij dus…….. Een vlakke zou ik net wel kunnen halen, maar daar ging ik nou net niet voor. Een discussie over hoe het zover heeft kunnen komen volgt: blijkbaar is mijn geest sterker dan mijn lichaam, nou en dat is dan toch ECHT een meevaller, haha! Dus ja, als die geest dan zo sterk is, dan moet ik toch ook gewoon kunnen dimmen en zorgen dat ik gezond herstel? In het slechtste geval heb ik een fantastische vakantie op de Mont Blanc en daarbij komt dat ik al een prachtig trainingstraject achter me heb liggen: wie doet me wat? De slechtste prognose geldt voor mensen die haastig willen herstellen. Ik g...

Dit is de boosdoener, de grote beenzenuw die vanaf de lage rug naar de grote teen loopt. Op alle zgn triggerpoints heb ik last. Dus ben ik weer anders getapet, weer behandeld en wordt ik nauwgezet gevolgd door mijn topfysiotherapeut Peter Elshout. Inmiddels zit ik al op 2x20 minuten, bij positieve resultaten zal ik zondag weer op een uur zitten. Dat is nog wel iets verwijderd van de ongeveer 8 die ik nodig heb op de mont blanc ;).

Mmmmmm........voor de meesten niet onverwacht denk ik: ik moet t even rustig aan doen met mijn kuit. Dat betekent even niet lopen en aangezien ik een hekel heb aan zwemmen blijft vooral fietsen over. Grrrr.... Wat ik ervan merk is eigenlijk niet zo erg veel: alleen een heel zwaar been bij het lopen. Maar dat is dus niet goed en trouwens ook niet mee te torsen die berg op straks, Gulpen was al zwaar, haha. Maar het is voor het goede doel: op tijd hersteld zijn voor de Mont Blanc Marathon. Dus doe ik braaf wat me wordt opgedragen en zal ik de bewegingsdrang moeten opheffen door fietsen of skeeleren.

Mtakuja eind 2012: Een heel mager vies jongetje met een touw rond zijn hele vieze broek gebonden komt over het terrein waar ik een besnijdenisfeest van de Masaai mag meemaken aanlopen en kijkt een beetje verlegen rond. We vragen of ie misschien mijn bord met eten wil hebben en dat wil hij graag. Hij komt bij ons op de grond zitten. Hij komt van een ander subdorp en is d oor oma gestuurd om te kijken of hier wat te eten was. Het mannetje is 12 jaar, ik kan het bijna niet geloven want hij is zo klein. Hij vraagt of hij het eten in de tas mag stoppen om naar zijn oma te brengen. Als ik hem een tweede bord in de tas zie schuiven springen de tranen in mijn ogen. Mijn god, deze jongen moet vlakbij het preventiecentre wonen, vlakbij waar hulp nabij is en toch vergaat hij bijna van de honger. Hoeveel van deze kinderen wonen er eigenlijk in Mtakuja? Ik ben er helemaal van ontdaan. Twee dagen lang ga ik op zoek naar de jongen die verdwenen is in de bosjes, ik moet hem vinden... Helemaal v...

Dank je wel Ad B. voor je mooie bijdrage aan Run4Mtakuja, jouw donatie maakt het mogelijk dat een aantal kinderen een jaar lang schoolmaaltijden kan eten! Dank je wel Andre R., jouw donatie maakt het mogelijk om een zwangere te controleren en zo problemen als bloedarmoede en groeiachterstanden te voorkomen.

Afgelopen donderdag nog een bootcamp op de Yorkshire Moor gedaan, nu fris en fruitig aan de start in Zuid Limburg. De mensen van Mud Sweat Trails zijn druk in de weer met de organisatie, waarvan ik niet anders kan zeggen dat ie perfect is. Wat wil je nog meer bij zo'n prachtig weer en in zo'n mooie omgeving?  Ik zie veel bekenden, waaronder de Run2day Breda crew (die komen we straks ook op de Mont Blanc tegen!), wat onder het genot van een dreunende housebeat, verzorgd door twee jonge dj's, een vrolijke sfeer met zich meebrengt. Het startschot klinkt, off we go! Wat is lopen toch lekker.... De route brengt ons over de glooiende heuvels en door de bossen naar de eerste verrassing: Steve the bagpiper.  Dan volgen heerlijke paden door het koele bos, door een piepklein dorp en vervolgens weer een pittige klim. Wat een voorrecht weer deze morgen. Nog een verrassing wordt voelbaar als we door een ondiepe stroom moeten, aiks, natte voeten en dan nog zover moe...

Veel adviezen die ik te horen krijg gaan niet over de duur van de inspanning (de Mont Blanc Marathon hoop ik in ongeveer 7,5 uur af te leggen) of over het aantal kilometers dat moet worden afgelegd (42,195 km) maar over de krachtsinspanning die geleverd moet worden. Tijdens de Mont Blanc Marathon vallen er 2511 stijgmeters te overbruggen en 1490 daalmeters. Wel even erbij bedenken dat per 100m stijgen in trailrunningland 1 km vlak wordt gerekend! Om dat te kunnen zul je dus sterke beenspieren moeten kweken en worden stokken ingezet om zo 30% belasting op de beenspieren te verminderen. Dus, plichtsgetrouw als ik ben, aan het trainen geslagen om die benen te trainen. De volgende oefeningen deed (je leest het goed, ik doe ze nu niet meer): in drie series van 5 minuten, later, na dagenlange spierpijn, vier series van drie minuten en dan opbouwen, een stoel been voor been op en af stappen, met inzet van de stokken naar een uitkijktoren lopen en deze in drie series van vijf keer bekli...