Doorgaan naar hoofdcontent

Zondag rustdag

Vandaag een hele dag om zaken te regelen, uit te werken en voor te bereiden. Ook een Skype afspraak met Mount Meru, met wie we optrekken voor de MamaBus: zij leveren de mobiele echografie op de mamabus, uniek in de wereld van landen met lage inkomens. We bespreken de nieuwe mamabus in Karatu en hoe we tot een goed plan kunnen komen om daar te starten en spreken af om samen toe te werken naar een hands on plan dat we zullen voorleggen aan het Karatu Lutherian Hospital. Ter voorbereiding heb ik ook toestemming nodig van de Regional Medical Officer van de overheid, met wie ik morgen een afspraak heb laten maken om dit voor te leggen. Dat gesprek heb ik ooit eerder gevoerd met de voormalige RMO van die regio. Door zijn vertrek is het plan om voor de geheel regio tot het mamabus systeem te komen, in de la terecht gekomen. 
Na onze meeting ga ik op pad om een beter hotel te vinden voor volgende keer. Als ik me ergens niet op mijn gemak voel kan ik niet slapen, laat dat nou net hetgeen zijn wat ik tijdens zo’n missie keihard nodig heb. Ik kom bij een groot echt Afrikaans safarihotel, waar ik supervriendelijk wordt ontvangen. De kamers worden geshowd, helemaal in zebra- of luipaardprint en met een goede badkamer, super. De manager wordt erbij gehaald, die zijn kaartje geeft en me welkom heet: Karibu! Over prijzen valt te praten, zeker, bel me gerust zegt hij, als je wilt reserveren voor de volgende keer. De lunch gebruik ik hier en het is erg lekker, veel Indiaas eten, heerlijk. Bij het afrekenen krijg ik 10% korting, alles voor een blije nieuwe klant. Vervolgens bezoek ik nog twee andere hotels voor ik weer naar mijn kamer ga om de afspraken van morgen voor te bereiden en de van gisteren en vandaag te verwerken. Ik lees nog wat en pak het meeste vast in voor de dag van morgen, want dan vertrek ik vroeg. Je zou denken dat wij in het westen, met al ons georganiseer en efficiëntie supersnel zijn, maar niets kan Afrikaanse zaken verslaan. Gisteren, op zaterdag eind van de dag, werd de regionale directeur mbt volksgezondheid door onze gesprekspartner gebeld of deze maandagochtend met ons in gesprek zou kunnen (ik moet echt om 12 uur maandag vertrekken om op tijd bij mijn volgende afspraak te zijn). En warempel dat gebeurt: maandagochtend vroeg zijn we als eerste aan de beurt op audiëntie! Snel slapen om morgen weer op tijd fit te zijn.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De eerste dag van onze missie!

Met de storm in Nederland was het nog even spannend of we wel konden vertrekken maar gelukkig zijn we na een soepele reis goed en wel aangekomen bij TPC. Na een korte nachtrust stond ons een drukke maar leuke dag te wachten. Lees hieronder het verslag van onze eerste dag. Bezoek TPC hospital  Het regent pijpenstelen hier, ook hier laat klimaatverandering zich gelden. Na een korte nacht worden we ‘s ochtends om 7 uur verwacht bij het ziekenhuis, waar we met de ziekenhuisdirecteur, de manager van FTK en met Veronica, de  verpleegkundige op de mamabus, hebben afgesproken. We bespreken de services die op de bus worden geleverd, van vaccinaties tot educatie tot het bieden van een luisterend oor. Inmiddels is Veronica een bekend persoon in de dorpen en vervult ze een vertrouwensrol voor veel moeders. Huiselijk geweld en gevoelige kwesties zoals ziekte, overlijden, handicaps en mentaal welzijn zijn nog taboe in Tanzania, maar met de komst van de mamabus en Veronica in lower moshi, wo...
Een reactie posten
Meer lezen

Bijzondere eerste dag in Karatu

Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beëindigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiële opening zal plaatsvinden én we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag.  We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven o...
Een reactie posten
Meer lezen

Wauw! De MamaBus in Karatu is geopend!

Wij zijn inmiddels alweer even terug uit Tanzania maar we hebben jullie het hoogte punt van onze missie nog onthouden; namelijk de officiële opening van de MamaBus in Karatu!  De opening stond gepland op dinsdag. We hadden er een beetje een hard hoofd in, want er was bij onze aankomst nog niks geregeld. Je zou het je in Nederland haast niet voor kunnen stellen, maar de uitnodigingen gingen uiteindelijk op maandagavond (de dag van te voren!) de deur uit. En vrijwel alle genodigden lieten meteen weten erbij te zijn!  Ook is het bij het plannen van een formeel openingsfeest in Tanzania is het belangrijk dat je de juiste mensen uitnodigt en rekening houdt met het Tanzaniaans uurtje. Dat betekent dat je de hooggeplaatste gasten vooraf zo goed inlicht dat ze zeker zullen komen. En met die allerhoogste gasten heb je vaak aan een Tanzaniaans uurtje niet genoeg. Iets na vieren, de afgesproken tijd, komen de gasten vanuit de betrokken dorpen binnen: de dorpshoofden, hoofden van dispensa...
Een reactie posten
Meer lezen