Het plan van de bus krijgt steeds meer praktische vorm. Weet je wat dat is, de Thousand Days Bus, of Driving Nurses, zoals het ook wordt genoemd? Het is een zorgbus die naar de verste uithoek van het gebied rijdt en daar zorg verleent aan moeders en kids. Een klein laboratorium erin, een onderzoekstafel, de lessen die we toe hebben ontwikkeld en natuurlijk de bevallings pakketten. De bus bedient het hele gebied: 78.000 mensen, waarvan zeg 30.000 tot onze doelgroep behoren. Dat heet nog eens opschalen niet? :)
Dus ben ik druk bezig met het vinden van mensen, spullen en informatie. Dat laatste is eigenlijk wel het belangrijkste: Ik ben bezig aan een handleiding voor de verloskundige die de bus gaat bemannen en wil dit woensdag overhandigen i het ziekenhuis dat de verpleegkundige gaat leveren, hopelijk zelfs echt rechtstreeks in de vorm van een workshop overdragen. Er zijn zoveel praktische zaken om rekening mee te houden: wat dacht je van de druk op zo'n verpleegkundige een zwaar zieke man te behandelen? Zij moet dan stoer haar poot stijf houden en enkel mama's en kids binnenlaten.... Nou ja, het zal goed komen, we moeten er in ieder geval iets over vertellen.
En dan naar de man die de van moet ombouwen tot ware zorgbus, hij kijkt naar de schetsen en ik probeer hem een idee te geven van wat die kriebels allemaal betekenen. Hij schijnt een van de zeldzame mensen te zijn die iets dergelijks met hoge kwaliteit kan maken. Hij doet nog een paar verbetersuggesties en neemt dan de klus aan. Done! Ik ben heel benieuwd naar eindresultaat dat volgt, ook al ben ik dan alweer in Nederland.
Nu nog bezig met een aanvraag voor een subsidie uit het Verenigd Koninkrijk, in samenwerking met het ziekenhuis hier, wie weet komt er zo weer budget voor enkel jaren bij, ik ga ervoor! Dank voor de niet aflatende steun, zonder jullie komt er niets van de grond en blijven de mensen hier vastzitten in hun eeuwige gevecht om te overleven. Asenteni Sana!
Dus ben ik druk bezig met het vinden van mensen, spullen en informatie. Dat laatste is eigenlijk wel het belangrijkste: Ik ben bezig aan een handleiding voor de verloskundige die de bus gaat bemannen en wil dit woensdag overhandigen i het ziekenhuis dat de verpleegkundige gaat leveren, hopelijk zelfs echt rechtstreeks in de vorm van een workshop overdragen. Er zijn zoveel praktische zaken om rekening mee te houden: wat dacht je van de druk op zo'n verpleegkundige een zwaar zieke man te behandelen? Zij moet dan stoer haar poot stijf houden en enkel mama's en kids binnenlaten.... Nou ja, het zal goed komen, we moeten er in ieder geval iets over vertellen.
En dan naar de man die de van moet ombouwen tot ware zorgbus, hij kijkt naar de schetsen en ik probeer hem een idee te geven van wat die kriebels allemaal betekenen. Hij schijnt een van de zeldzame mensen te zijn die iets dergelijks met hoge kwaliteit kan maken. Hij doet nog een paar verbetersuggesties en neemt dan de klus aan. Done! Ik ben heel benieuwd naar eindresultaat dat volgt, ook al ben ik dan alweer in Nederland.
Nu nog bezig met een aanvraag voor een subsidie uit het Verenigd Koninkrijk, in samenwerking met het ziekenhuis hier, wie weet komt er zo weer budget voor enkel jaren bij, ik ga ervoor! Dank voor de niet aflatende steun, zonder jullie komt er niets van de grond en blijven de mensen hier vastzitten in hun eeuwige gevecht om te overleven. Asenteni Sana!
Reacties
Een reactie posten