Doorgaan naar hoofdcontent

kennis is de sleutel!

Ik heb inkopen gedaan voor de pakketten voor het nieuwe dorp en al het laboratoriumwerk voor in de bus ingeslagen. Ook hebben we de bus bekeken die zou kunnen worden omgebouwd tot zorgbus. Ook degene gevonden die hem zou kunnen ombouwen tot een Thousand Days Bus, met ruimte voor onderzoek en een laboratoriumpje, en onderzoeksbed en een plaats voor vertrouwelijke gesprekken over bijvoorbeeld HIV of handicaps. Ondanks het ziek zijn, kan ik gelukkig toch wat doen ;)

En wat nog mooier is: alle scholen hier in de omgeving zijn benaderd voor seksuele voorlichtinglessen en ze willen allemaal graag meedoen! Het wordt een uitdaging want in totaal gaat het om 1400 leerlingen, die getraind moeten worden. Ik heb een afspraak met de organisatie die het hopelijk voor ons wil gaan doen: alle leerlingen bekend maken met seksuele voorlichting en preventie van HIV of SOA's.

Het belang van kennis hierover bij jongeren is groot: met name zwangerschappen bij jonge meiden zijn gevaarlijk: de kans dat de moeder of het kind overlijdt bij de geboorte is zoveel malen groter dan bij een volwassen vrouw. Daarbij komt dat de kansen op je school afmaken verkeken zijn als je op je 15e een kind krijgt. Om nog maar te zwijgen over opgelopen SOA's, die later problemen kunnen geven of HIV. Kennis is de sleutel, als je het niet weet kun je er ook niet naar handelen.

Bij PSI, een organisatie die in de stad zit wordt ik vriendelijk onthaald en de dame vertelt me alles over hun aanpak. We komen overeen dat ze alle scholen hier gaat trainen, helaas niet als ik nog hier ben, want haar agenda zit overvol. Maar toch, eind van de maand zijn ze allemaal getraind! Wat een prachtig resultaat van een bezoekje, probeer daar in Nederland maar eens om te gaan! Ik ben zo blij dat we dit kunnen betekenen voor de kids! Asenteni sana!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Bijzondere eerste dag in Karatu

Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beĆ«indigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiĆ«le opening zal plaatsvinden Ć©n we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag.  We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven o...

De eerste dag van onze missie!

Met de storm in Nederland was het nog even spannend of we wel konden vertrekken maar gelukkig zijn we na een soepele reis goed en wel aangekomen bij TPC. Na een korte nachtrust stond ons een drukke maar leuke dag te wachten. Lees hieronder het verslag van onze eerste dag. Bezoek TPC hospital  Het regent pijpenstelen hier, ook hier laat klimaatverandering zich gelden. Na een korte nacht worden we ‘s ochtends om 7 uur verwacht bij het ziekenhuis, waar we met de ziekenhuisdirecteur, de manager van FTK en met Veronica, de  verpleegkundige op de mamabus, hebben afgesproken. We bespreken de services die op de bus worden geleverd, van vaccinaties tot educatie tot het bieden van een luisterend oor. Inmiddels is Veronica een bekend persoon in de dorpen en vervult ze een vertrouwensrol voor veel moeders. Huiselijk geweld en gevoelige kwesties zoals ziekte, overlijden, handicaps en mentaal welzijn zijn nog taboe in Tanzania, maar met de komst van de mamabus en Veronica in lower moshi, wo...

Wauw! De MamaBus in Karatu is geopend!

Wij zijn inmiddels alweer even terug uit Tanzania maar we hebben jullie het hoogte punt van onze missie nog onthouden; namelijk de officiĆ«le opening van de MamaBus in Karatu!  De opening stond gepland op dinsdag. We hadden er een beetje een hard hoofd in, want er was bij onze aankomst nog niks geregeld. Je zou het je in Nederland haast niet voor kunnen stellen, maar de uitnodigingen gingen uiteindelijk op maandagavond (de dag van te voren!) de deur uit. En vrijwel alle genodigden lieten meteen weten erbij te zijn!  Ook is het bij het plannen van een formeel openingsfeest in Tanzania is het belangrijk dat je de juiste mensen uitnodigt en rekening houdt met het Tanzaniaans uurtje. Dat betekent dat je de hooggeplaatste gasten vooraf zo goed inlicht dat ze zeker zullen komen. En met die allerhoogste gasten heb je vaak aan een Tanzaniaans uurtje niet genoeg. Iets na vieren, de afgesproken tijd, komen de gasten vanuit de betrokken dorpen binnen: de dorpshoofden, hoofden van dispensa...