Doorgaan naar hoofdcontent

3 projecten

Het heeft even geduurd voor je iets van me kon lezen, ik ben sinds drie dagen ziek, geen malaria, ik heb de sneltest gedaan, maar wel hondsberoerd. Afgelopen nacht ging het iets beter dus langzaam aan de beterende hand. Dit gooit mijn planning, die natuurlijk ala Suus, megastrak is, in de war.

Desondanks enorme stappen gemaakt in het project. Of moet ik zeggen drie projecten:  de TraditionBirthAttendants (dit zijn niet erkende verloskundigen die in de rurale gebieden in nood bevallingen begeleiden en die we empoweren met kennis en bevallingspakketten), de Thousand Days Bus / Driving Nurses (de zorgbus voor zwangeren en hun baby's die in de regio rond gaat rijden) en de lessen seksuele voorlichting op alle scholen hier in het gebied.

Heel in het kort is de volgende progressie gemaakt, waarover later meer:
- TDB: inventaris ingeslagen, bezoek TPC Hospital als samenwerkingspartner, aanvraag beurs, bus gevonden
- TBA meetings: Mtakuja tweemaal
- Seksuele voorlichting: scholen benaderd, afspraak gepland partner



Vandaag wordt de vertaling in Swahili van alle trainingen die ik tot nu toe heb ontwikkeld voor TBA's en vrouwen afgerond. Hiernaast de vertaler aan het werk in het kantoor van FT Kilimanjaro. Die kunnen dan mooi mee als ik het nieuwe dorp ga bezoeken en zullen natuurlijk ook in de bus komen.

PS: moet je dit eens zien: al rennend een vrachtwagen laden, met zakken van 50 kg op hun rug, binnen no time vol.




Kwa heri (dag)!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Bijzondere eerste dag in Karatu

Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beĆ«indigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiĆ«le opening zal plaatsvinden Ć©n we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag.  We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven o...

De eerste dag van onze missie!

Met de storm in Nederland was het nog even spannend of we wel konden vertrekken maar gelukkig zijn we na een soepele reis goed en wel aangekomen bij TPC. Na een korte nachtrust stond ons een drukke maar leuke dag te wachten. Lees hieronder het verslag van onze eerste dag. Bezoek TPC hospital  Het regent pijpenstelen hier, ook hier laat klimaatverandering zich gelden. Na een korte nacht worden we ‘s ochtends om 7 uur verwacht bij het ziekenhuis, waar we met de ziekenhuisdirecteur, de manager van FTK en met Veronica, de  verpleegkundige op de mamabus, hebben afgesproken. We bespreken de services die op de bus worden geleverd, van vaccinaties tot educatie tot het bieden van een luisterend oor. Inmiddels is Veronica een bekend persoon in de dorpen en vervult ze een vertrouwensrol voor veel moeders. Huiselijk geweld en gevoelige kwesties zoals ziekte, overlijden, handicaps en mentaal welzijn zijn nog taboe in Tanzania, maar met de komst van de mamabus en Veronica in lower moshi, wo...

Wauw! De MamaBus in Karatu is geopend!

Wij zijn inmiddels alweer even terug uit Tanzania maar we hebben jullie het hoogte punt van onze missie nog onthouden; namelijk de officiĆ«le opening van de MamaBus in Karatu!  De opening stond gepland op dinsdag. We hadden er een beetje een hard hoofd in, want er was bij onze aankomst nog niks geregeld. Je zou het je in Nederland haast niet voor kunnen stellen, maar de uitnodigingen gingen uiteindelijk op maandagavond (de dag van te voren!) de deur uit. En vrijwel alle genodigden lieten meteen weten erbij te zijn!  Ook is het bij het plannen van een formeel openingsfeest in Tanzania is het belangrijk dat je de juiste mensen uitnodigt en rekening houdt met het Tanzaniaans uurtje. Dat betekent dat je de hooggeplaatste gasten vooraf zo goed inlicht dat ze zeker zullen komen. En met die allerhoogste gasten heb je vaak aan een Tanzaniaans uurtje niet genoeg. Iets na vieren, de afgesproken tijd, komen de gasten vanuit de betrokken dorpen binnen: de dorpshoofden, hoofden van dispensa...