Doorgaan naar hoofdcontent

druppel op de plaat

Ik probeer vandaag van de gezondheidswerkers (HBC’s) van Mikochenie een beeld te krijgen wat de veranderingen zijn sinds mijn vorige bezoek, iets meer dan een jaar geleden. Toen zijn de pakketten uitgedeeld met een les erbij en zijn er verschillende lessen gegeven over gezonde voeding, het herkennen van problemen bij het bevallen en tips voor TBA’s (traditionele verloskundigen) om ervoor te zorgen dat vooraleerst vrouwen toch echt naar het ziekenhuis gaan voor de bevalling en dat zij enkel in nood kunnen worden opgeroepen. De HBC’s geven aan dat er veel veranderd is: vrouwen zijn niet meer gesignaleerd langs de kant van de weg, bevallend, ze gaan regelmatig naar checkups en laten hun kind ook checken na de geboorte en tenslotte geeft een HBC aan dat de voedingsadviezen meetbaar resultaat leverden. Zij gebruikte testen de tips en liet vervolgens het Hb gehalte in het ziekenhuis testen en warempel: het werkt!

Dan geef ik nog een uitleg over anatomie van de geslachtsdelen en gezinsplanningsmethodes, waarbij we uiteraard ook ingaan op het voorkomen van HIV.Ik overleg met de HBC's of ik volgende week een dergelijke les kan geven aan de TBA's in hun gebied, wat ze een prima idee lijkt. Dit is het idee van Run4Mtakuja: vergroot de kennis bij de sleutelpersonen in een gemeenschap en help hen die kennis verder te verspreiden. 
Ik wil jullie heel graag de bedanken overbrengen die recht uit hun hart komen: door de komst van Run4Mtakuja is de gezondheid van moeders en kids sterk gestegen en is de sterfte afgenomen, de mentaliteit van zwangeren is veranderd waardoor er meer bevallingen in het ziekenhuis plaatsvinden, met minder problemen tot gevolg. Ongelooflijk, het lijkt een druppel op een gloeiende plaat, maar voor hen is dit gigantisch. Dit maakt alles draaglijk hier, dit is waar het om gaat.

Asenteni sana.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De eerste dag van onze missie!

Met de storm in Nederland was het nog even spannend of we wel konden vertrekken maar gelukkig zijn we na een soepele reis goed en wel aangekomen bij TPC. Na een korte nachtrust stond ons een drukke maar leuke dag te wachten. Lees hieronder het verslag van onze eerste dag. Bezoek TPC hospital  Het regent pijpenstelen hier, ook hier laat klimaatverandering zich gelden. Na een korte nacht worden we ‘s ochtends om 7 uur verwacht bij het ziekenhuis, waar we met de ziekenhuisdirecteur, de manager van FTK en met Veronica, de  verpleegkundige op de mamabus, hebben afgesproken. We bespreken de services die op de bus worden geleverd, van vaccinaties tot educatie tot het bieden van een luisterend oor. Inmiddels is Veronica een bekend persoon in de dorpen en vervult ze een vertrouwensrol voor veel moeders. Huiselijk geweld en gevoelige kwesties zoals ziekte, overlijden, handicaps en mentaal welzijn zijn nog taboe in Tanzania, maar met de komst van de mamabus en Veronica in lower moshi, wordt de dr
Een reactie posten
Meer lezen

Mee met de MamaBus en een nieuw dorp ontdekken!

Op onze tweede dag mochten we met Veronika mee met  MamaBus. Voor Noortje helemaal bijzonder omdat dit de eerste keer zou zijn dat ze de MamaBus in real life zou zien. Om half 9 ‘s ochtends haalden Veronika en Mustaffa, de chauffeur van de MamaBus, ons op bij ons verblijf. Net als wij, hebben zij er ook veel zin in, ze noemen zich een echt team! We vertrekken eerst naar Kahe om vaccinaties op te halen die daar bewaard worden in een vriezer. Ook stapt er nog een nurse bij ons de bus die mee zal gaan helpen. Onderweg hebben we even tijd om met Veronika bij te kletsen. Ze vertelt over haar ervaringen op de bus en laat een geweldig filmpje zien waarin een klas kinderen een liedje aan het zingen is. Het liedje gaat over zelfbescherming, gezonde seksuele relaties en nee mogen zeggen. Veronika vertelt dat ze de kinderen dit liedje altijd aanleert bij het zetten van de HPV vaccinaties. Wat een enorm goed iniatief. Ons hart vult zich met trots dit zo te zien, en ook op Veronika, die dit zelf he
Een reactie posten
Meer lezen

Bijzondere eerste dag in Karatu

Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beëindigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiële opening zal plaatsvinden én we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag.  We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven op ee
Een reactie posten
Meer lezen