Sophie heeft iets
fantastisch geregeld voor de kids hier: haar hele klas heeft pakketjes gemaakt
voor de kids en baby’s hier. Eerder schreef ik er al over wat een groot hart zo’n
jonge meid van 11 kan hebben. Voor mijn vertrek ben ik terug naar haar klas
gegaan waar de hele groep incluis de juf, pakketjes had klaargemaakt. De ene
jongen stopte zijn mooiste autootjes in het pakket, de ander vond een mooi
shirt, een brief in Swahili voor de ontvanger en de juf maakte zelfs een heel
babyslaapzakje. Zo ontzettend lief en mooi. Alle kids en de juf van de klas van
Sophie: asanteni sana!

De pakketjes worden ook
in de bus gepakt, zodat de eerste mama’s die de bus bezoeken een prachtig
cadeau uit Nederland krijgen. Alle kastjes aan de achterkant zitten vol met de
mooie pakketjes van de kids. De laatste hand wordt gelegd aan de inrichting en
dan is het tijd om richting ziekenhuis te gaan om de training te geven aan de
verpleegkundigen die op de bus gaan rijden. De twee meiden hebben het perfect
voorbereid en vertellen over de wat de MB inhoudt en vooral wat hun taken
zullen zijn. Er worden veel vragen gesteld, wat een goed teken is. Belangrijk
is dat tussen hun oren komt dat we vooral moeten samenwerken met de
hulpverleners in de dorpen en ze ook moeten opleiden met de kennis die zij
hebben, door ze bijvoorbeeld te betrekken bij het geven van de lessen of de
voorlichting. Ook gaat het erom dat zij vooral aan ons input leveren over wat
er beter kan en welke spullen we nodig hebben om goede zorg te verlenen.We gaan naar de MB waar
we de bus en de inhoud uitgebreid bekijken. Ze vinden het prachtig en komen met
voorstellen voor extra spullen die nodig zijn. Ze stellen samen een lijst op
van spullen die ontbreken. Sommige zijn al besteld, andere komen op de
shoppinglist. Als de training erop zit, nemen we een drankje en proosten samen
op de Mama Bus.


Reacties
Een reactie posten