Doorgaan naar hoofdcontent

Jarig in Afrika

Na een nachtvlucht waar ik me helemaal over de stoelen kon vleien, zonder ook maar iemand te hinderen (het vliegtuig was maar voor 30% geboekt), kom ik redelijk uitgerust aan op Nairobi airport (Kenia). Het is niet groot en ik heb ruim een uur de tijd dus ik besluit een heerlijke kop koffie te nemen. De dollars die ik op schiphol heb gepind komen goed van pas, die kunnen hier in Keniaanse shilling worden omgezet. Ik droom wat voor me uit tot ik plotseling mijn naam hoor door de luidspreker. Mrs Suzanne Theuws, would you please come to the gate…..Oh sjips, dat is voor mij! Ik haast me naar de gate, die vlakbij is en excuseer me. Maar er blijkt geen probleem te zijn, ik was alleen de bijna laatste om te boarden. Het taxibusje staat buiten op me te wachten. Een klein vliegtuig brengt me naar mijn eindbestemming. 

Op  mijn verjaardag land ik op Kilimanjaro airport, wat een cadeau! Ik ga nog op zoek naar de boom waar we Mila’s naam in kerfden, maar deze is onvindbaar, ik vind hem vast op de terugreis. Gerbert (FT Kilimanjaro) pikt me op, wel lekker na zo’n reis die al met al 17 uur heeft geduurd. Mieke is er ook en onthaalt me met taartjes voor mijn verjaardag, dat is lief! Mieke (huisarts) is hier met haar man en werkt als vrijwilliger eens per week in Mtakuja en ziet daar patiënten. Ze ondersteunt ook Run4Mtakuja, onder andere door het geven van trainingen aan de vroedvrouwen. Namens de moeders en kinderen van Mtakuja, Mieke alvast hartelijk bedankt!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De eerste dag van onze missie!

Met de storm in Nederland was het nog even spannend of we wel konden vertrekken maar gelukkig zijn we na een soepele reis goed en wel aangekomen bij TPC. Na een korte nachtrust stond ons een drukke maar leuke dag te wachten. Lees hieronder het verslag van onze eerste dag. Bezoek TPC hospital  Het regent pijpenstelen hier, ook hier laat klimaatverandering zich gelden. Na een korte nacht worden we ‘s ochtends om 7 uur verwacht bij het ziekenhuis, waar we met de ziekenhuisdirecteur, de manager van FTK en met Veronica, de  verpleegkundige op de mamabus, hebben afgesproken. We bespreken de services die op de bus worden geleverd, van vaccinaties tot educatie tot het bieden van een luisterend oor. Inmiddels is Veronica een bekend persoon in de dorpen en vervult ze een vertrouwensrol voor veel moeders. Huiselijk geweld en gevoelige kwesties zoals ziekte, overlijden, handicaps en mentaal welzijn zijn nog taboe in Tanzania, maar met de komst van de mamabus en Veronica in lower moshi, wo...
Een reactie posten
Meer lezen

Bijzondere eerste dag in Karatu

Waar begin je te vertellen na een dag als deze…met een vol en voldaan hoofd suizen we na in het hotel waar we zojuist door de ziekenhuisdirecteur zijn afgezet. De korte versie is: iedereen in het hele Karatu Lutheran Hospital, van verzorgende op de afdeling tot de bestuur, is ervan doordrongen dat de MamaBus voor de dorpen de weg is naar gezonde moeders en kinderen in deze regio en dat daarmee cirkel van armoede doorbroken kan worden. Het bestuur beëindigt een lange meeting met een luid en duidelijk: we zijn er helemaal van doordrongen dat de mamabus een levensreddende functie heeft, maar de wens (lees het commando) van de board is dat dit zo snel mogelijk gebeurt. Dussss, wanneer start het project? Gelukkig kunnen we het goede nieuws vertellen dat morgen de officiële opening zal plaatsvinden én we meteen de eerste dorpen gaan bezoeken. Daarover morgen meer, maar eerst terug naar het begin van onze dag.  We starten de dag rijdend door de stromende regen naar het ziekenhuis. Boven o...
Een reactie posten
Meer lezen

Wauw! De MamaBus in Karatu is geopend!

Wij zijn inmiddels alweer even terug uit Tanzania maar we hebben jullie het hoogte punt van onze missie nog onthouden; namelijk de officiële opening van de MamaBus in Karatu!  De opening stond gepland op dinsdag. We hadden er een beetje een hard hoofd in, want er was bij onze aankomst nog niks geregeld. Je zou het je in Nederland haast niet voor kunnen stellen, maar de uitnodigingen gingen uiteindelijk op maandagavond (de dag van te voren!) de deur uit. En vrijwel alle genodigden lieten meteen weten erbij te zijn!  Ook is het bij het plannen van een formeel openingsfeest in Tanzania is het belangrijk dat je de juiste mensen uitnodigt en rekening houdt met het Tanzaniaans uurtje. Dat betekent dat je de hooggeplaatste gasten vooraf zo goed inlicht dat ze zeker zullen komen. En met die allerhoogste gasten heb je vaak aan een Tanzaniaans uurtje niet genoeg. Iets na vieren, de afgesproken tijd, komen de gasten vanuit de betrokken dorpen binnen: de dorpshoofden, hoofden van dispensa...
Een reactie posten
Meer lezen